Adını koyamıyorum yüreğime sızan bu garipliğin

Sözün bittiği yer mi burası?

Yüreğin çaresiz  kaldığı an mı?

Yine zamansız zamanlar mı?  

Sevmiyorum bu çaresiz hallerimi.  İki lafı bir araya getirip Sen'i anlatamıyorum

Aciz kalıyor işte yine duygularım  

Susuyorum...

İsimsiz sevgi koyuyorum adını, bilmem ki nereye kadar ...

Yüreğimin iplerini çözemiyorum yol almak için

Oysa bir gariplik var yüreğimde

Seni görünce  gülümsüyorum , bazen kıskanıyorum da yalan değil

Çocukça küsmelerim oluyor senden habersiz

Hayatın oyundan ibaret olduğunu biliyorum

Söylesene oyun arkadaşını seçmek neden bukadar zor gelir büyüdükçe?

Söylesene , oyun oynamak neden zorlaşır böyle...

  Kıskanıyorum çocukluğumu

Kendi kendime teselli versemde , o yumurcak hep benden mutlu

Dizi kanayınca ağlıyor yalnızca, benim gibi  değil

 Gözlerim hep onda, ne kadar da masum...

  Bir iç çekiş daha...

Off...

Birgün gelir biter mi yüreğime çarpan hüzünlerim?

Birgün gelir güler mi gülmez dediğim ümitlerim?

Söylesene...

Hayat birgün beni de sever mi?

Söylesene...

 

Seviyor...





Birbirimizsizliğin Şiiri



Ben o bıraktığın yıkık ben değilim

Hiçlik kankam gibi elini boynuma atmış dolaşırdı

Çaresizlikse sevgili gibi bedenimi sarmıştı gittiğinde

Şimdiyse ben içimdeki senin üstüne sifonu çekiyorum

Mazgallarından akanlar olmuş hangi denize ulaşma çabasındasın

Marifet mi sanırsın beni böyle unutamazsın

O denizler götüremez seni benden unutabileceğin kadar uzaklara

Çünkü kalbin seninle olduğu sürece sen hep benimle olacaksın

Hani yoktum içinde hani kırıntılarım bile yoktu

Hani sakin bir rüzgar sildi seni diyordun ne oldu?

Şimdi bu mendil sarfiyatın neden

Neden bu durup durup ağlamalar isyanlar

Neden bu durup durup kendine kızmalar

Hayatı tınlamamak neden

Ve sen de o giden sen değilsin

Bağlanmak birine çok demode bir yaşam

Asla ben böyle yaşayamamdiyen sendin

Bu laflar senin kitabından alıntı

Ne değişti ne değiştirdi

Aslında değişen bir şey yok

Değişmeye çalışan ama başaramayan biri var

Aşkı inkar ettin çünkü sen alışkın değilsin bu ağır besteye

Ve ben mıh gibi kazılıyım kalbine

Kaçmak kolay göründü aslında zoru seçtin

Her hücrende şifrelenmişim

Beni atmak için içinden bu ömür yeter mi sanırsın acep kendine

Bak ardına şimdi neler bıraktın hiçliğe

Soğuk bir şaka yaptın sen bize ve tek sen güldün nedense

Göçük altında kaldı biz göçük altından çıkamadı iz

Kapılmasaydın dalganın serinliğine

Zaten akşamla beraber esecekti serin hava

Ve gözü yaşlı elleri ayrı koymazdın bizi bu melete

Ne kadar desem de elveda öldü gömelim diye

Boynuma doladın sen onu ve müsaade istedin

Şimdi dem vurursun çok değiştiğimden

Ne bekliyordun ki o sürüngen canlıyı mı?

Sanma sakın ki acın daha da derinden artmasın

Zaman bile değişirken kimse aynı kalamaz bu zamanda

Ve şimdi sen o sen değilsin ben de o ben…