ŞİMDİ GİT...( ME YAR!!! )
Sen bir kitap kapağı gibi kapamışken adımı, ben her sözcükte seni okuyorum harf harf…
Tümcelerimin boyun büküşlerine aldırma yar!
Gözü yaşlı satırlarımın k(c)an döküşlerinde büyütüyorum keşkelerimi…
Harflerimin ayağı kayıyor uçurumlarından.
Oysa sen bir liman sakinliğiydin yüreğime…
bir gün batımı huzuru…
uçsuz bucaksız bir özgürlüktün mavilerime…
ateşe verdin kıyılarımı apansız, sinsice…
züleyha’nın kaderine razıydım Yusufsun diye…
peşinden koşmaya, kınanmaya, dile düşmeye…
nerden bilirdim dil(in)den düşeceğimi?

Bir sözünle ateşe verdin uğruna ödenen bedelleri…
Gitme demem, git şimdi!
Bir metalin içine bindirip vedalarını, son bir kez kokunu çekmeden tiryakiliğim, son bir kez düşmeden kollarının girdabına, bir buseyi çok görüp alnıma, en kara yazgıları sür de git!..

Son fethedilen miyim meçhul ama, sen son Fatih’im…
Bilsen, kaç varlığa hiçlikti fetihlerin…
Ama dur, gitme!…
Şu topraklarımda dalgalanan sancağını indir, öyle git!
Yüreğimden sevdanı, dilimden adını sök de git!
Ciğerlerimden kokunu, gönlümden gözlerinin okunu çek de git!
Sözlerimi esaretten kurtar, dilimi çöz de git!

Kaç kez uğurladım seni bu kentten? Kaç kez boynu bükük bıraktın ardından el sallayışlarımı garlarda?
Dönüşünün umuduyla gidişine dayanamazken, bu müebbet vedaya nasıl dayanırım söyle?
Ah yar…
en yakınımken uzağımdın. Şimdi benden öte bensin ki, ben bana t-uzağım…

Kin tutmaz kalemim, bilirsin.
Sen kapatsanda c-ismimin üstüne son sayfanı, bu masalın devamını bir ömür bekler yüreğim…
Sana git diyebilmek için kaç alfabe satın aldım z-amansız pazarlıklarla bilsen.
Tüm kırgınlıklarımı çıkarıp kumbaramdan saydım, bir “git” etmedi.
Yanında “me”si olmayan bir git yakıştırılmadı sevdama…
Ama çok istiyorsan, işte orda; alfabemin kıyısında bir “git”…
Eksİk ,mahzun, çaresiz…
İster al git, istersen k-al git-me Yar!…

Yar demişim sana… yokluğun dipsiz bir yar! İşte, diz çöküyor sevdana yüreğim, gitme!…
Gitme, sensiz ıssız bu diyar…

Yoklukluğun ortasında yok olan bir varlığa tutundum. O hüzün ki sevdanın nefesi, en çok yakışan bize.

 
gitme demek çok zor inan
kendini yenmeli insan
arkamızda hep yarım şarkılar bıraktık..
sonrası yok , ben biliyorum
aşklar bir kere biter
arkamızda hep yarım şarkılar bıraktık
git ardına bakma
gözyaşlarımı silerim sonra
ben hep yalnız yürüdüm
karanlıkta , bu sokakta..


GİTTİN !!!
bu kadar acı duymazdım
acım yas olup akmalıydı gözlerimden
'ağlayamadım...'
seni delicesine bir tutkuyla seviyordum oysa...
tutkum seninle olmaktı,
tutkum teninde erimek,
tutkum hayatı sadece seninle paylaşmaktı,
'anllatamadım...'
gidişini önlemek için tutmak vardı ellerinden
ellerim değil miydi her dokunuşumda seni ürperten?
ürperirdin yine,biliyorum.
bir kez dokunsam,
bir kez tutsam ellerini,
gitmek için biriktirdiğin bütün cesaretin kaybolurdu.
'tutamadım...'
bir yıkım gibiydi gidisin
sen adım adım uzaklaşırken benden,
çöküp kaldı bedenmim olduğu yere.
nice terk edilişlere dayanan bu yürek,
bu kez yenilmişti.
bu kadar zayıf değildim ben,kalkmalıydım.
'kalkamadım...'
oysa geldiğin gün gideceğini biliyordum.
hazırdım gidisine.
kaçak zamanları yaşıyorduk.
zaman bitecek ve sen gidecektin.
bense gidisinin ertesi günü hayatıma kaldığım yerden devam...............
'devam edemedim...'
bir şey söyledin mi giderken?
''kal'' dememi istedin mi?
son bir kez ''seni seviyorum'' dedin mi?
''bekle beni,döneceğim...'' diye umut verdin mi?
beynim öylesine uğulduyordu ki,
'duyamadım...'
nereye gittiğin önemli değildi.
binlerce km. uzakta da olsan,
iki metre ötemde de fark etmiyordu.
artık yoktun ve asıl bu düşünce beni felç ediyordu.
kurtulmalıydım senden,bu yokluk duygusundan kurtulmalıydım.
'kurtulamadım...'
unutulanların arasına katılmalıydın
anıları sandığa koyup hayatı yeniden yakalamalıydım
bu aşk noktalanmalıydı,
bu sevdadan vazgeçmeliydim.
'yapamadım...'

bil ki sevmekten vazgeçmedimseni
bil ki seninle birlikte,
sevdanı da taşıyacağım yüreğimde
bil ki,seni asla unutmayacağım!!!

biliyordum aslında sen hiç bir zaman gelmedin bana
duymuyorsun !
gitme diyorum sana,gitme!
çığlıklarım boğuluyor gecenin karanlığında
gece korkunç,gece sessiz,gece yalnız...
sesimkısılıyor
gidisin bitisi olacak gözlerimdeki ateşin.
beni,
yüreğimdeki sevgiyi,
gözlerimdeki bitmek bilmeyen umudu unuttun!
ama ne olur bunu unutma.
gidişin dindiremez bu furtunayı
bu fırtınanın uğultusuyla sesleniyorum sana.......