Hiç anlamıyorum bugünlerde
Boğuştuğum şeyin ne olduğunu
Yapayalnız hissetmek
Ya da toplum içinde susmak
Beni de sıkıyor aslında

Önce doyasıya gülerken
Sonra ciddi bir tartışmada
Aniden yersiz bir kahkaha
Ve bardağı taşıran son damla olan
Hüznün soğuk yeli uyandırıyor.

Bomboş bir odada
Boşluğun kıyısında sallanırcasına
Yazılanların yalnızlık dürtüsü
Dengeye getiriyor olmalı
Bir tür alışkanlık yani.

Hani sonu görülmeyen yolda
Ne zaman başladığı ve biteceği
Bilinmeyen bir rüzgâr
Yüzüne öyle bir çarpar ki,
Sanki buzcuklar yüzünü yarar.

Çektiğin acıdan yarı mutlu
Devam edebilmek coşkusu
Eksilerek ilerletir yolda
Şikâyetin soğuktan olması kadar
Basit bir neden üşüşür.

Okkalı bir küfür sallar
Soğuktan donmuş kulaklarının
Sızısı zannedip, devam edersin
Taş kesilirken çatlaklarından kan sızdıran
Kalbinin çözündüğünü umursamadan

Bildiğin, tanıdık bir ses
Dolar bomboş odaya birden
Öyle bir koşullamışsın ki
Gülümsemenin ardına gizlersin
Kendi kendini.

Gecenin karanlığında dışarıdan sızan
Şekilsiz bir ışık demeti çeker ilgini.
Dinlediğin şarkının eşliğinde
Yaşamadıklarını, yaşatma çabasında bulursun kendini.





Değmeyin feryadıma,
Figanıma değmeyin...
Eğer sevda bu demekse
Ben vazgeçtim
Beni sevmeyin... 
Garipliğim kader değil
Geçiçi gülmeyin
Bu kışta efkarlıyım
Bahara Allah kerim
Hadi yüreğim ha gayret
Hele sıkı dur hele sabret
Başını eğme dik tut
Bu bi rüyaydı farzet
hadi hadi yüreğim ha gayret...




Geceler boyu sesine uyandım
Sen sandım ellere uzandım
Sanadeğil kendime kızardım ben
Sen giderken
Aramadım ama elim gitti telefona
Soramadım ama kalbim yine yan yana
Saramadım o belinden bir daha
Sen giderken
.....
Saydım kaç gün oldu,saydım kaç gece doldu
Saydım hergün aynı,dön dön İSTERSEN....!!




Zamansız susma ömrüm…

“ -Susmak aşkımın dilidir- diyen sevgili
konuş şimdi, kelimelerine ihtiyacım var…”

Parça tesirli sancılar düşüyor kalbime…
düştükçe uçurum, sancıdıkça aşk…
Ve aşklaştıkça kalp
daha çok parçalanıyor hayat
yaklaştıkça daha bir özlüyorum
kabul ediyorum,galibimsin
ve ben her şeyini savaş alanında bırakan
mağlup bir komutan gibiyim şimdilerde..
Tüm zaferlerimi sende yitirmişim,
kör bir şahinin gözleriyle yol arıyorum kendime,
sana çıkmayacağını bildiğim yolları görmekten korkuyorum belki de kim bilir?..
Çıkmaz sokaklarda kısır kalıyorum döngülere..
Ve ben dönemezken kendime,
labirentlerinde kaybolmuşken,
sağım sen, solum sen, yolum sen, yönüm sen olmuşken,
senden gayrısına yok,yokluğuna râm olmuşken,
susma ömrüm!...
Yol kesil cehenneme...

Keskin bir virajsın içimde bir türlü alamadığım..
Ne zaman geçmeye kalksam senden,
ya bir uçurum boşluğu, ya bir şarampol oluyor sonum..
Uzanan elleri tutmuyorum..
yüreğime taktığın alyans tutuyor içimi,
içini bırakmıyorum..
Dul bir hasrete yâd/igar kalıyorum ötelerde
Yar dediğimi ağyar, yaban dediğimi yar sanıyorlar..
Sancılanıyorum sessizliğine
Tam vakti;
susturucu takılmışken yüreğime,
haykıramazken,
her kurşun içimi parçalarken,
infilak ederken isyanlarım sensizliğe,
ve akarken gözümden ırmak ırmak,
Susma ömrüm!...
Ateş kesil cehenneme...

Tüm piyonlarım tükendi.
Elimde bir şah…
Nereye koysam kendine mat çekiyor..
Cemreler ihanet ediyor adına,
aslı hükümsüz..
Kendini bile ısıtmıyor..
Adım lâl kalıyor zemheri ayazlarına..
D-üşüyorum..
Muhaciri değilim gayrı bu Arafın..
Ne cennet kokabiliyorum, ne cehennem yanabiliyorum..
Sesine parazit yapan bir sesle yıkılıyorum.
Uğraşma aşk..!
kal(n)dıramazsın;
Kumdan kaleler gibi bir rüzgarlık değil, bir cümlelik yıkımlarım..
Bilmem ki hangi rihter ölçer sarsıntılarımı..
Artçı sellere verirken sitemimi,
sana “sus”arken,
ölüme “su”sarken,
müptelâsıyken kahramanı bıçaklanmış masalların
aşk için aşıkları ezip geçmişken,
susma ömrüm!...
Şehâdet getir cinnetime...

Öznesi sen olan bir ömre verdim adını,
ki ölüm yar olana kadar tek yar dediğim ol diye..
Sana geldim, ölüme yar etme diye.
Susma diye çırpınışlarımın tek müsebbibisin..
Biliyorum aldırmıyorsun.
Dönmeyeyim istiyorsun sultanlığına.
Ve aslında aşk’tan korkuyorsun.
Zulmetin sırtımda yama olurken yar’alarıma.
Hani olur da geldiğimde bir gün,
kapanacaksa yüzüme şehrinin kapıları,
her lisanı lâl bırakan bakışlarım anlamını yitirecekse eğer
ve el elini tutacaksa ellerin,
Elimde değil yanacağım.
O vakit gülüp geçeceksen yangınlarıma,
Sarmayacaksan,
Benimle kınanıp, benimle yanmayacaksan,
Cennetten kovulmayı göze almayacaksan,
Bir sözüne çölde vaha gibi susarken,
öyle umarsız susacaksan…
Sen de sus ömrüm!...

Sus!..
Sus ki, ölüm bana yar,
ben ölüme YAR olayım…
Sen toprak kesil cesedime…




 

Özlem doluyum bugün
Taşıyamıyorum duygularımı
Yağmur yüklü bulutların
Suya aç topraklara
Kavuşma arzusu gibi
Seni arzuluyorum
Duygu yüklüyüm bu gün
Sakladım göz yaşlarımda
Süzülen her damlada
Binlercesi var sana ifade edemediğim
Ağırlığında ezilip
Dışa vuramadığım
Aşkıma ait duygu yüklüyüm
Duygu yüklüyüm bu gün
Yabancı ellerde
Yalnızlığıma inat
Sana muhtaç yerlerde

Sevda,sevda diyip durur ya şu şarkılar
Hani kapkarasına düçar olunurmuş ya duyduğum
Çöllere,dağlara soracağım dilleri olsa
Ona tutuldummu yoksa ben
Ondanmı yoksa istihzalara kepenkli gözlerim
Ha sana,ha denize özlemim

Dedimya özlem doluyum
Güneşe
Gökkuşağına
Denize
Tarlalara
Havaya,suya
onlara
Sana
Özlem doluyum....





Hayır! İlgi beklemiyorum ben